朝中措（昌甫作长短句呈朱卿、余＿，因和韵）

朝中措（昌甫作长短句呈朱卿、余＿，因和韵）原文：

这一首着重写山行疲苦之感。一二句点明时令、景物。重阳将近，溪边野菊已开出耀眼金花。三四句纪行。苏轼久不登山，这次为了捕蝗来到这山石高峻的浮云岭，深感疲苦不堪；然而他正处在壮年，豪情未减，偶尔喝一杯村酒，仍觉得精力有余。此二句从生理方面的感受作一抑扬。五六句是夜宿山村的感受。夜晚，独自一人在林木荫翳的山村野店住宿下来，一天的疲劳，暂时忘却，顿觉宠辱不惊，梦魂安稳；然而，这片刻的安闲却唤起数年来世路奔波的许多回忆：那时局的动荡，党派的倾轧，仕途的艰险，以及这场特大蝗灾给人民带来的困苦，他奔走呼号、欲诉无门的愤懑……这一切，涌上心来。诗人用“人间忧患长”五字加以概括，表达了自己的感慨。此二句再从心理上的感受作此一段(...)
越水稽山，清明气、钟为人极。D44B缨早、□中学问，从头施设。不受尘来霜壁立，常生意处春流活。与世间、别是一规模，师夔契。
⑴浣溪沙：唐教坊曲名，后用为词调。“沙”或作“纱”。相传是由西施浣纱的故事得名。又名“小庭花”“玩丹砂”“怨啼鹃”“浣纱溪”“掩萧斋”“清和风”“换追风”“最多宜”“杨柳陌”“试香罗”“满院春”“广寒枝”“庆双椿”“醉木犀”“锦缠头”“霜菊黄”“频载酒”。此调有平仄两体，平韵见唐词，仄韵始自李煜。《金奁集》入“黄钟宫”，《张子野词》入“中吕宫”。双调，四十二字，上片三句三平韵，下片三句两平韵，过片多用对偶。⑵琴川慧日寺蜡梅：《苏州府志》载：常熟琴川横港七弧如琴弦然；慧日寺在(...)
“一声梧叶一声秋，一点芭蕉一点愁。”首先渲染了伤感的情绪，“梧桐”、“芭蕉”、“夜雨”在中国古典文学作品中总是和离愁、客思、寂寥悲伤联系在一起，全曲描写在凄凉寂寞的旅店里，形孤影单、卧听夜雨的情景。曲的起首句以雨打梧桐破题，烘托出“梧桐一叶落，天下尽知秋”的萧瑟落寞氛围。白居易：“秋雨梧桐叶落时。”王昌龄：“金井梧桐秋叶黄，珠帘不卷夜来霜。熏笼玉枕无颜色，卧听南宫清漏长。”（《长信秋词》）温庭筠：“梧桐树，三更雨，不道离情正苦，一叶叶，一声声，空阶滴到明。”（《更漏子》）李煜：“无言独上西楼，月如钩。寂寞梧桐深院锁清秋。”（《相见欢》）梧桐作为凄凉悲伤的象征，给文学赋予了很深的悲情含义。苏轼：“缺月挂疏桐，漏断人初静。谁见幽人独往来？”（《卜算子》），孟浩然：“微云淡河汉,疏雨滴梧桐。”晏殊：“绮席凝尘，香闺掩雾，红笺小字凭谁付。高楼目尽欲黄昏，梧桐叶上萧萧雨。”（《踏莎行》）李清照：“梧桐更兼细雨，到黄昏，点点滴滴。这次第，怎一个愁字了得！”（《声声慢》），芭蕉同样具有独特的离别愁绪。李商隐：“芭蕉不展丁香结，同向春风各自愁”（《代赠》）杜牧：“一夜不眠孤客耳，主人窗外有芭蕉。”（《咏雨》）(...)
只要看一看文人稍有出路的建安时代，这种及时行乐的吟叹，很快又为悯伤民生疾苦、及时建功立业的慷慨之音所取代，就可以明白这一点。其实是对仰慕成仙者的嘲讽。但(...)
我这嘴脸实是欠，人人赞我能娇艳。只用一盆净水洗下来，倒也开的胭脂花粉店。妾身是马员外的大浑家。俺员外娶得一个妇人，叫做甚么张海棠，他跟前添了个小厮儿，长成五岁了也。我瞒着员外，这里有个赵令史，他是风流人物，又生得驴子般一头大行货，我与他有些不伶俐的勾当。我一心只要所算了我这员外，好与赵令史久远做夫妻。今日员外不在家，我早使人唤他去了，这早晚敢待来也。我做令史只图醉，又要他人老婆睡。毕竟心中爱者谁，则除脸上花花做一对。自家姓赵，在这郑州衙门，做个令史。州里人见我有些才干，送我两个表德：一个叫做赵皮鞋，一个叫做赵哈达。这里有个妇人，他是马均卿员外的大娘子。那一日马员外请我吃酒。偶然看见他大娘子，这嘴脸可可是天生一对，地产一双，都这等花花儿的，甚是有趣，害得我眠里梦里。只是想慕着他。岂知他也看上了我，背后瞒着员外，与我做些不怜俐勾当。今日他使人呼我，不知有甚事？须索去走一遭。来到此间，径自过去。大嫂，你唤我有何计议？我唤你来，不为别事。想俺两个偷偷摸摸的，到底不是个了期。我一心要合服毒药，谋杀了马员外，俺两个做永远夫妻，可不好么？你那里是我搭识的表子？只当是我的娘！难道你有此心，我倒没此意？这毒药我已备下多时也！兀的不是毒药。我交付了与你，我自到衙门中办事去也。赵令史去了也。我且把这毒药，藏在一处，只等觑个空便，才好下手。呀！我争些儿忘了，今日却是孩儿的生日。教人请员外来，和他到各寺院烧香，佛面上贴金，走一遭去来。妾身张海棠。自从嫁了马员外，可是五年光景，俺母亲也亡化了，连哥哥也不知那里，至今没个消耗。我跟前所生孩儿，叫做寿郎。自生下这孩儿(...)
旬母。锦笺题到关情处，真乃是一般愁一样嗟吁。去则去沧波中白鸥念侣，想则
开头“边草”两字重叠，固是词调格律的要求，而在这里使人联想到一望无际的草原，显示出空间的寥阔，同时点明边塞的地理环境，渲染了荒凉的气氛。接着“边草尽来兵老”一句，写时间之悠长。边草一次次从生长到枯萎，戍卒年年盼归，从青年到衰老。值得注意的是以“草尽”烘托“兵老”，还暗寓着统治者把戍卒当作“边草”一样看待的意思，表现出作者对统治者不管戍卒死活的斥责和抗议，寄托着对戍卒遭遇的深切同情。
②高台：指望仙台。(...)
⑴积雨：久雨。辋川庄：即王维在辋川的宅第，在今陕西蓝田终南山中，是王维隐居之地。⑵空林：疏林。烟火迟：因久雨林野润湿，故烟火缓升。⑶藜（lí)：一年生草本植物，嫩叶可食。黍（shǔ）：谷物名，古时为主食。饷东菑（zī）：给在东边田里干活的人送饭。饷：送饭食到田头。菑：已经开垦了一年的田地，此泛指农田。⑷漠漠：形容广阔无际。⑸阴阴：幽暗的样子。夏木：高大的树木，犹乔木。夏：大。啭（zhuàn）：小鸟婉转的鸣叫。鸟的宛转啼声。黄鹂：黄莺。 　⑹“山中”句：意谓深居山中，望着槿花的开落以修养宁静之性。槿（jǐn）：植物名。落叶灌木，其花朝开夕谢。古人常以此物悟人生枯荣无常之理。其花早开晚谢。故以此悟人生荣枯无常之理。⑺清斋：这里是素食的意思。露葵：经霜的葵菜。葵为古代重要蔬菜，有“百菜之主”之称。⑻野老：指作者自己。争席罢：指自己要隐退山林，与世无争。⑼“海鸥”句：古时海上有好鸥者，(...)
“梅片作团飞，雨外柳丝金湿。”梅花片片，随风飞舞，嫩黄的柳条，沾满细雨，随风摇摆。“客子短篷无据，倚长风挂席。”游子乘坐一只小篷船，没有在边停泊，依仗着长风，扬帆航行。上片是写，在梅雨天气，一位游子，扬帆归来，归心(...)
拂尘犹自妒娇娆。

朝中措（昌甫作长短句呈朱卿、余＿，因和韵）拼音解读：

zhè yī shǒu zhe zhòng xiě shān háng pí kǔ zhī gǎn 。yī èr jù diǎn míng shí lìng 、jǐng wù 。zhòng yáng jiāng jìn ，xī biān yě jú yǐ kāi chū yào yǎn jīn huā 。sān sì jù jì háng 。sū shì jiǔ bú dēng shān ，zhè cì wéi le bǔ huáng lái dào zhè shān shí gāo jun4 de fú yún lǐng ，shēn gǎn pí kǔ bú kān ；rán ér tā zhèng chù zài zhuàng nián ，háo qíng wèi jiǎn ，ǒu ěr hē yī bēi cūn jiǔ ，réng jiào dé jīng lì yǒu yú 。cǐ èr jù cóng shēng lǐ fāng miàn de gǎn shòu zuò yī yì yáng 。wǔ liù jù shì yè xiǔ shān cūn de gǎn shòu 。yè wǎn ，dú zì yī rén zài lín mù yīn yì de shān cūn yě diàn zhù xiǔ xià lái ，yī tiān de pí láo ，zàn shí wàng què ，dùn jiào chǒng rǔ bú jīng ，mèng hún ān wěn ；rán ér ，zhè piàn kè de ān xián què huàn qǐ shù nián lái shì lù bēn bō de xǔ duō huí yì ：nà shí jú de dòng dàng ，dǎng pài de qīng zhá ，shì tú de jiān xiǎn ，yǐ jí zhè chǎng tè dà huáng zāi gěi rén mín dài lái de kùn kǔ ，tā bēn zǒu hū hào 、yù sù wú mén de fèn mèn ……zhè yī qiē ，yǒng shàng xīn lái 。shī rén yòng “rén jiān yōu huàn zhǎng ”wǔ zì jiā yǐ gài kuò ，biǎo dá le zì jǐ de gǎn kǎi 。cǐ èr jù zài cóng xīn lǐ shàng de gǎn shòu zuò cǐ yī duàn (...)
yuè shuǐ jī shān ，qīng míng qì 、zhōng wéi rén jí 。D44Byīng zǎo 、□zhōng xué wèn ，cóng tóu shī shè 。bú shòu chén lái shuāng bì lì ，cháng shēng yì chù chūn liú huó 。yǔ shì jiān 、bié shì yī guī mó ，shī kuí qì 。
⑴huàn xī shā ：táng jiāo fāng qǔ míng ，hòu yòng wéi cí diào 。“shā ”huò zuò “shā ”。xiàng chuán shì yóu xī shī huàn shā de gù shì dé míng 。yòu míng “xiǎo tíng huā ”“wán dān shā ”“yuàn tí juān ”“huàn shā xī ”“yǎn xiāo zhāi ”“qīng hé fēng ”“huàn zhuī fēng ”“zuì duō yí ”“yáng liǔ mò ”“shì xiāng luó ”“mǎn yuàn chūn ”“guǎng hán zhī ”“qìng shuāng chūn ”“zuì mù xī ”“jǐn chán tóu ”“shuāng jú huáng ”“pín zǎi jiǔ ”。cǐ diào yǒu píng zè liǎng tǐ ，píng yùn jiàn táng cí ，zè yùn shǐ zì lǐ yù 。《jīn lián jí 》rù “huáng zhōng gōng ”，《zhāng zǐ yě cí 》rù “zhōng lǚ gōng ”。shuāng diào ，sì shí èr zì ，shàng piàn sān jù sān píng yùn ，xià piàn sān jù liǎng píng yùn ，guò piàn duō yòng duì ǒu 。⑵qín chuān huì rì sì là méi ：《sū zhōu fǔ zhì 》zǎi ：cháng shú qín chuān héng gǎng qī hú rú qín xián rán ；huì rì sì zài (...)
“yī shēng wú yè yī shēng qiū ，yī diǎn bā jiāo yī diǎn chóu 。”shǒu xiān xuàn rǎn le shāng gǎn de qíng xù ，“wú tóng ”、“bā jiāo ”、“yè yǔ ”zài zhōng guó gǔ diǎn wén xué zuò pǐn zhōng zǒng shì hé lí chóu 、kè sī 、jì liáo bēi shāng lián xì zài yī qǐ ，quán qǔ miáo xiě zài qī liáng jì mò de lǚ diàn lǐ ，xíng gū yǐng dān 、wò tīng yè yǔ de qíng jǐng 。qǔ de qǐ shǒu jù yǐ yǔ dǎ wú tóng pò tí ，hōng tuō chū “wú tóng yī yè luò ，tiān xià jìn zhī qiū ”de xiāo sè luò mò fēn wéi 。bái jū yì ：“qiū yǔ wú tóng yè luò shí 。”wáng chāng líng ：“jīn jǐng wú tóng qiū yè huáng ，zhū lián bú juàn yè lái shuāng 。xūn lóng yù zhěn wú yán sè ，wò tīng nán gōng qīng lòu zhǎng 。”（《zhǎng xìn qiū cí 》）wēn tíng jun1 ：“wú tóng shù ，sān gèng yǔ ，bú dào lí qíng zhèng kǔ ，yī yè yè ，yī shēng shēng ，kōng jiē dī dào míng 。”（《gèng lòu zǐ 》）lǐ yù ：“wú yán dú shàng xī lóu ，yuè rú gōu 。jì mò wú tóng shēn yuàn suǒ qīng qiū 。”（《xiàng jiàn huān 》）wú tóng zuò wéi qī liáng bēi shāng de xiàng zhēng ，gěi wén xué fù yǔ le hěn shēn de bēi qíng hán yì 。sū shì ：“quē yuè guà shū tóng ，lòu duàn rén chū jìng 。shuí jiàn yōu rén dú wǎng lái ？”（《bo suàn zǐ 》），mèng hào rán ：“wēi yún dàn hé hàn ,shū yǔ dī wú tóng 。”yàn shū ：“qǐ xí níng chén ，xiāng guī yǎn wù ，hóng jiān xiǎo zì píng shuí fù 。gāo lóu mù jìn yù huáng hūn ，wú tóng yè shàng xiāo xiāo yǔ 。”（《tà shā háng 》）lǐ qīng zhào ：“wú tóng gèng jiān xì yǔ ，dào huáng hūn ，diǎn diǎn dī dī 。zhè cì dì ，zěn yī gè chóu zì le dé ！”（《shēng shēng màn 》），bā jiāo tóng yàng jù yǒu dú tè de lí bié chóu xù 。lǐ shāng yǐn ：“bā jiāo bú zhǎn dīng xiāng jié ，tóng xiàng chūn fēng gè zì chóu ”（《dài zèng 》）dù mù ：“yī yè bú mián gū kè ěr ，zhǔ rén chuāng wài yǒu bā jiāo 。”（《yǒng yǔ 》）(...)
zhī yào kàn yī kàn wén rén shāo yǒu chū lù de jiàn ān shí dài ，zhè zhǒng jí shí háng lè de yín tàn ，hěn kuài yòu wéi mǐn shāng mín shēng jí kǔ 、jí shí jiàn gōng lì yè de kāng kǎi zhī yīn suǒ qǔ dài ，jiù kě yǐ míng bái zhè yī diǎn 。qí shí shì duì yǎng mù chéng xiān zhě de cháo fěng 。dàn (...)
wǒ zhè zuǐ liǎn shí shì qiàn ，rén rén zàn wǒ néng jiāo yàn 。zhī yòng yī pén jìng shuǐ xǐ xià lái ，dǎo yě kāi de yān zhī huā fěn diàn 。qiè shēn shì mǎ yuán wài de dà hún jiā 。ǎn yuán wài qǔ dé yī gè fù rén ，jiào zuò shèn me zhāng hǎi táng ，tā gēn qián tiān le gè xiǎo sī ér ，zhǎng chéng wǔ suì le yě 。wǒ mán zhe yuán wài ，zhè lǐ yǒu gè zhào lìng shǐ ，tā shì fēng liú rén wù ，yòu shēng dé lǘ zǐ bān yī tóu dà háng huò ，wǒ yǔ tā yǒu xiē bú líng lì de gōu dāng 。wǒ yī xīn zhī yào suǒ suàn le wǒ zhè yuán wài ，hǎo yǔ zhào lìng shǐ jiǔ yuǎn zuò fū qī 。jīn rì yuán wài bú zài jiā ，wǒ zǎo shǐ rén huàn tā qù le ，zhè zǎo wǎn gǎn dài lái yě 。wǒ zuò lìng shǐ zhī tú zuì ，yòu yào tā rén lǎo pó shuì 。bì jìng xīn zhōng ài zhě shuí ，zé chú liǎn shàng huā huā zuò yī duì 。zì jiā xìng zhào ，zài zhè zhèng zhōu yá mén ，zuò gè lìng shǐ 。zhōu lǐ rén jiàn wǒ yǒu xiē cái gàn ，sòng wǒ liǎng gè biǎo dé ：yī gè jiào zuò zhào pí xié ，yī gè jiào zuò zhào hā dá 。zhè lǐ yǒu gè fù rén ，tā shì mǎ jun1 qīng yuán wài de dà niáng zǐ 。nà yī rì mǎ yuán wài qǐng wǒ chī jiǔ 。ǒu rán kàn jiàn tā dà niáng zǐ ，zhè zuǐ liǎn kě kě shì tiān shēng yī duì ，dì chǎn yī shuāng ，dōu zhè děng huā huā ér de ，shèn shì yǒu qù ，hài dé wǒ mián lǐ mèng lǐ 。zhī shì xiǎng mù zhe tā 。qǐ zhī tā yě kàn shàng le wǒ ，bèi hòu mán zhe yuán wài ，yǔ wǒ zuò xiē bú lián lì gōu dāng 。jīn rì tā shǐ rén hū wǒ ，bú zhī yǒu shèn shì ？xū suǒ qù zǒu yī zāo 。lái dào cǐ jiān ，jìng zì guò qù 。dà sǎo ，nǐ huàn wǒ yǒu hé jì yì ？wǒ huàn nǐ lái ，bú wéi bié shì 。xiǎng ǎn liǎng gè tōu tōu mō mō de ，dào dǐ bú shì gè le qī 。wǒ yī xīn yào hé fú dú yào ，móu shā le mǎ yuán wài ，ǎn liǎng gè zuò yǒng yuǎn fū qī ，kě bú hǎo me ？nǐ nà lǐ shì wǒ dā shí de biǎo zǐ ？zhī dāng shì wǒ de niáng ！nán dào nǐ yǒu cǐ xīn ，wǒ dǎo méi cǐ yì ？zhè dú yào wǒ yǐ bèi xià duō shí yě ！wū de bú shì dú yào 。wǒ jiāo fù le yǔ nǐ ，wǒ zì dào yá mén zhōng bàn shì qù yě 。zhào lìng shǐ qù le yě 。wǒ qiě bǎ zhè dú yào ，cáng zài yī chù ，zhī děng qù gè kōng biàn ，cái hǎo xià shǒu 。ya ！wǒ zhēng xiē ér wàng le ，jīn rì què shì hái ér de shēng rì 。jiāo rén qǐng yuán wài lái ，hé tā dào gè sì yuàn shāo xiāng ，fó miàn shàng tiē jīn ，zǒu yī zāo qù lái 。qiè shēn zhāng hǎi táng 。zì cóng jià le mǎ yuán wài ，kě shì wǔ nián guāng jǐng ，ǎn mǔ qīn yě wáng huà le ，lián gē gē yě bú zhī nà lǐ ，zhì jīn méi gè xiāo hào 。wǒ gēn qián suǒ shēng hái ér ，jiào zuò shòu láng 。zì shēng xià zhè hái ér (...)
xún mǔ 。jǐn jiān tí dào guān qíng chù ，zhēn nǎi shì yī bān chóu yī yàng jiē yù 。qù zé qù cāng bō zhōng bái ōu niàn lǚ ，xiǎng zé
kāi tóu “biān cǎo ”liǎng zì zhòng dié ，gù shì cí diào gé lǜ de yào qiú ，ér zài zhè lǐ shǐ rén lián xiǎng dào yī wàng wú jì de cǎo yuán ，xiǎn shì chū kōng jiān de liáo kuò ，tóng shí diǎn míng biān sāi de dì lǐ huán jìng ，xuàn rǎn le huāng liáng de qì fēn 。jiē zhe “biān cǎo jìn lái bīng lǎo ”yī jù ，xiě shí jiān zhī yōu zhǎng 。biān cǎo yī cì cì cóng shēng zhǎng dào kū wěi ，shù zú nián nián pàn guī ，cóng qīng nián dào shuāi lǎo 。zhí dé zhù yì de shì yǐ “cǎo jìn ”hōng tuō “bīng lǎo ”，hái àn yù zhe tǒng zhì zhě bǎ shù zú dāng zuò “biān cǎo ”yī yàng kàn dài de yì sī ，biǎo xiàn chū zuò zhě duì tǒng zhì zhě bú guǎn shù zú sǐ huó de chì zé hé kàng yì ，jì tuō zhe duì shù zú zāo yù de shēn qiē tóng qíng 。
②gāo tái ：zhǐ wàng xiān tái 。(...)
⑴jī yǔ ：jiǔ yǔ 。wǎng chuān zhuāng ：jí wáng wéi zài wǎng chuān de zhái dì ，zài jīn shǎn xī lán tián zhōng nán shān zhōng ，shì wáng wéi yǐn jū zhī dì 。⑵kōng lín ：shū lín 。yān huǒ chí ：yīn jiǔ yǔ lín yě rùn shī ，gù yān huǒ huǎn shēng 。⑶lí （lí)：yī nián shēng cǎo běn zhí wù ，nèn yè kě shí 。shǔ （shǔ）：gǔ wù míng ，gǔ shí wéi zhǔ shí 。xiǎng dōng zī （zī）：gěi zài dōng biān tián lǐ gàn huó de rén sòng fàn 。xiǎng ：sòng fàn shí dào tián tóu 。zī ：yǐ jīng kāi kěn le yī nián de tián dì ，cǐ fàn zhǐ nóng tián 。⑷mò mò ：xíng róng guǎng kuò wú jì 。⑸yīn yīn ：yōu àn de yàng zǐ 。xià mù ：gāo dà de shù mù ，yóu qiáo mù 。xià ：dà 。zhuàn （zhuàn）：xiǎo niǎo wǎn zhuǎn de míng jiào 。niǎo de wǎn zhuǎn tí shēng 。huáng lí ：huáng yīng 。 　⑹“shān zhōng ”jù ：yì wèi shēn jū shān zhōng ，wàng zhe jǐn huā de kāi luò yǐ xiū yǎng níng jìng zhī xìng 。jǐn （jǐn）：zhí wù míng 。luò yè guàn mù ，qí huā cháo kāi xī xiè 。gǔ rén cháng yǐ cǐ wù wù rén shēng kū róng wú cháng zhī lǐ 。qí huā zǎo kāi wǎn xiè 。gù yǐ cǐ wù rén shēng róng kū wú cháng zhī lǐ 。⑺qīng zhāi ：zhè lǐ shì sù shí de yì sī 。lù kuí ：jīng shuāng de kuí cài 。kuí wéi gǔ dài zhòng yào shū cài ，yǒu “bǎi cài zhī zhǔ ”zhī chēng 。⑻yě lǎo ：zhǐ zuò zhě zì jǐ 。zhēng xí bà ：zhǐ zì jǐ yào yǐn tuì shān lín ，yǔ shì wú zhēng 。⑼“hǎi ōu ”jù ：gǔ shí hǎi shàng yǒu hǎo ōu zhě ，(...)
“méi piàn zuò tuán fēi ，yǔ wài liǔ sī jīn shī 。”méi huā piàn piàn ，suí fēng fēi wǔ ，nèn huáng de liǔ tiáo ，zhān mǎn xì yǔ ，suí fēng yáo bǎi 。“kè zǐ duǎn péng wú jù ，yǐ zhǎng fēng guà xí 。”yóu zǐ chéng zuò yī zhī xiǎo péng chuán ，méi yǒu zài biān tíng bó ，yī zhàng zhe zhǎng fēng ，yáng fān háng háng 。shàng piàn shì xiě ，zài méi yǔ tiān qì ，yī wèi yóu zǐ ，yáng fān guī lái ，guī xīn (...)
fú chén yóu zì dù jiāo ráo 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

拂尘犹自妒娇娆。
起联写女主人公深夜缝制罗帐。凤尾香罗，是一种织有凤纹的薄罗；碧文圆顶，指有青碧花纹的圆顶罗帐。李商隐写诗特别讲求暗示，即使是律诗的起联，也往往不愿意写得过于明显直遂，留下一些内容让读者去玩索体味。像这一联，就只写主人公在深夜做什么，而不点破这件事意味着什么，甚至连主人公的性别与身份都不作明确交代。通过“凤尾香罗”、“碧文圆顶”的字面和“夜深缝”的行动，可以推知主人公大概是一位幽居独处的闺中女子。罗帐，在古代诗歌中常常被用作男女好合的象征。在寂寥的长夜中默默地缝制罗帐的女主人公，大概正(...)
携手上河梁
秋天的深夜里高悬着的(...)

相关赏析

《千家诗》的旧本原注说：“花正开而芳姿艳丽于连理枝头，如少年夫妇燕婉和谐也，花开而遇嫉妒之风雨相催，百花摇落如夫妇不幸，中道分离乖阻也，安得青帝常主四时，使连理花常开并蒂，而无风雨纷纷之摇落也。”?对于朱淑真来说，她对“连理枝”(...)
他、他、他，也则为(...)
闲教玉笼鹦鹉念郎诗。
全词写爱情悲剧，直言其人其事。上片写莲花并蒂的奇观，由此揭开故事的源头。“问莲根”三句，起首一个“问”字引起人们的注意。“丝”谐“思”，意为为情而殉身的青年男女，沉于荷塘，仍藕接丝连，爱情之思永存。“莲心”实指人心，相爱却只能同死，其冤其恨，可想而知。这样的起句，表现作者闻听此事后，按捺不住内心的情感，情绪激动，要寻问(...)
他、他、他，也则为(...)
闲教玉笼鹦鹉念郎诗。

作者介绍

尤煓 尤煓，字季端，锡山（今江苏无锡）人。理宗绍定初为溧水尉，迁通判临安府、两浙提刑（清光绪《溧水县志》卷五）。淳祐十年（一二五○），提举广东市舶。十一年，提举广东常平（清雍正《广东通志》卷二六）。